Bu cümle bana başka bir cümleyi hatırlattı ancak hangi kitaptaydı hatırlayamadım (sanırım Saramago'ya ait bir cümleydi. ) Ne garip, birinde mutlu birinde hüzünlü olmamıza rağmen (Ağlarken de ve gülerken de ) karın kasımız bunlardan habersiz,
hep aynı hareketi yapar .