1590’a doğru kahvehane ülkenin tüm büyük şehirlerine yayılmıştır. “Alemi safa “nın dört keyif içeceği, şarap, afyon, kahve ve tütün o devirde işret meclislerinde yaygın keyif maddeleri idi.
Devlet, “fitne ve fesat “yuvası saydığı meyhane, bozhane ve kahvehaneleri eskiden beri kapatma eğilimindedir. Bu yerler askerin toplama ve dedikodu yeri sayıldığından Sultan Murat kapıkullarını hizaya getirdiği yıldan bir yıl sonra büyük İstanbul yangınını ileri sürerek kahvehanelerin kapanması için ferman çıkardı.