Hafıza meselesi insanın hem pratik olarak hayatını yaşamasında hem de teorik olarak kendine biçtiği kimliğin mahiyeti bakımından en başa alınması gereken mesailden.
Tüm iktidarlar, kolektif olarak toplumun geçmişte başlarına ne gelmişse onu unutmaları yoluyla meşruiyetlerini sürdürebilir ve hayatı kolaylıkla örgütleyebilirler. Geçmişteki her ne ise, onu hatırlatıcı sembollerden dahi kurtulmak genellikle bir ali-cengiz oyununa getirilerek elde edilen iktidarın hayatta kalması için olmazsa olmazıdır.
Bu neviden olarak Türkiye'deki rejim değişikliğini tâkiben İslâmi semboller radikal bir şekilde tağyire* uğratılmıştır. İnsanların genel geçer hayatlarında büyük tesiri olan tekke ve zaviyelerin kapatılması ve o zaman için cılızlaşmış da olsa bir geleneğe dayanarak sürdürülen medreselerin kapısına kilit vurulması yoluyla kamusal alanı dönüştürecek bilginin yalnızca profan bilgi olması temin edilmiştir.
Bu keskin dönüşün ucu 14 asır boyunca muhtemelen hiçbir milletin aklına gelmemiş olan ezanın dilinin değiştirilmesine kadar varmıştır. Yaklaşık on asırdır devam edegelen dilin mahiyetinin değiştirilmesi ise cılız da olsa akagelen ilim ve fikir havuzunu kurutmuştur.
Hafızalarını kaybeden fertler nasıl eve dönüş yolunu dahi bulamayıp âvâre olarak meçhul sokaklarda ölüme mahkum olmaktaysa milletler de aynı yoldan olarak maddi olarak dahi hayatta kalamayacak ve eve dönüş yolunu dahi hatırlamayacaktır.
Fâtih
@vaktininizinde
·09 Ocak 11:29
Etkili iktidar kolektif hafıza kaybına dayanır; suçlara eski dostumuzmuş gibi alışırız.
Sayfa 68Kitabı okudu
·
461 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.