Şeriati’ye övgüler yağdırmadan kitaptan bahsetmek gerek açıkçası. Zira Ali Şeriati hakkındaki düşüncelerim önceki incelemelerimde mevcut. Dürüst olmak gerekirse kitaba başlamadan Şii - Sünni karşılaştırması üzerine bir düşünceler silsilesi olduğuna dair önyargım bulunmaktaydı. Ancak Şeriati tam tersi yönde görüş belirterek esasında Ali Şiası ve Safevi Şiası arasındaki farkları ortaya koymakta. Bunu yaparken de Şii - Sünni “yakınlaşması”nı büyük bir heyecanla dile getirip arzulamaktadır. Hatta büyük Sünni alimleri İmam Şafii ve Ebu Hanife gibi büyük zatların da görüşlerine yer vermekte. Aslında asıl dikkat çekici olan kısım ise kendisinin de İranlı olmasına ve çoğu Şii alimin eleştiri oklarına maruz kalacağını bilmesine rağmen serbestçe fikirlerine sahip çıkabilmesidir. Zaten Ali Şeriati’yi devrimci yapan da “Sizi rahatsız etmeye geldim!” anlayışı değil midir? Günümüzde dahi halen devam eden birçok Şii geleneğinin aslında İslam’a ve Ali Şiasına ne kadar aykırı olduğunu rahatça dile getirilmekte. Bununla kalmayıp söz konusu alışkanlıkların Safevi siyasi anlayışının ve Hıristiyanlık ritüellerinin birer taklidinin sonucu olduğunun da altını çizmekte. Öte yandan dönemin en büyük İslam gücü olan Osmanlı’ya iyi ve kötü yönleriyle yer verilmesi de kayda değer bir husus. Esasında İslamiyet’in gerek kendi içerisinde gerekse Safeviler ile olan siyasal çekişmelerinde ne denli yıpratıldığını anlatmakla beraber Osmanlı’nın İslam’ın biricik ve en kayda değer güçlü koruyucusu olduğu gerçeği de dile getirilmektedir. Esasında Şeriati, Osmanlı’yı Sünni olarak, Safeviler’i de Şii olarak görmeyip, aynı potada ikisini de eleştirmekte. Ayrıca siyasal kaygılar sonucu iki tarafın da birbirine güttüğü kinin ne gibi sonuçlar doğurduğu da açıkça görülmektedir. “Kerbela bir devrimdir, felaket değil.” Bambaşka ve ferahlatıcı bir İslam anlayışı için Ali Şeriati şaşmaz bir adrestir.

Hangi Şia?Ali Şeriati · Fecr Yayınevi · 2013126 okunma

·

62 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kadir Bulut