İnsan olarak başta şükrünü yaptığımız şeyler rutine girdiğinde hemen unutuyoruz. Sanki onu satın alıp kenara atmışız gibi. Ve sürekli yeni bir şeyler satın olma hırsı gibi yeni bir istekle mutlu olacağımıza kendimizi inandırıyoruz. Sürekli koşmak istiyoruz. Oysa ki yavaşlayabilmek , var olan güzel şeyleri izlemek ve daha fazla duyumsamak bize fazlasıyla iyi gelecek.