Ne tuhaftı şu dünya!
Nabukadnezar devrinde yaşasaydım o çölde cehennem sıcağında kırbaç altında kuleye taş çıkarırken daha yedinci kattayken tansiyonum düşüp aşağı yuvarlanırdım mutlaka. Sırtımdaki dört köşe taşın bir başka kölenin sırtına yerleştirildiğini seyrederdim son demlerimde. İrili ufaklı sinekler uçuşurdu. Edebali döneminde de parlak zırhlar kuşanmış küffara yalınkılıç hücum ederken doru atımdan düşüp kafam kolum kırılmış vaziyette yatıyor ve yine bencileyin zavallı bir keferenin kargısını göğsümün oralarda bir yere saplamasını bekliyorken, ağzıma bir yudum su damlatmak için kendini feda etmeye hazır bir yoldaşımın gözlerine bulanık bulanık bakardım bir süre.
Sayfa 139 - UstaKitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.