Büyüme böyle anlatılmalı diye düşünüyorum
İlerde ayakta duran ve şaşkın ıslak gözlerle bana bakan ufaklık, benim kızım. Güzeller güzeli bebeğim. Doğduğu gün ayakları nasıl da oyuncak ütülere benziyordu... Kızım yetenekli, duyarlı bir çocuktur ve bana tutkundur. Hangi baba-kız aşkı güzel değildir?
Kızımın yanında, en haşin bakışıyla acısını belli etmemeye direnen delikanlı da oğlum. Bilgisayar hastası, biraz içe dönük, pahalı spor ayakkabı düşkünü bir çocuk. On altı yaşında. Onları pek çok severim. Ölürsem - pekâlâ ölebilirim de yokluğumu hissedeceklerdir, ama artık çocuk sayılmazlar. Kızımın göğüsleri, oğlumun sakalları çıktı neredeyse. Ölürsem pekâlâ ölebilirim de kimbilir benimle ilgili hangi anıları canlı kalacak, kimbilir beni nasıl anımsayacaklar?.. İki çocuğumla taşınıp gideceğim geleceğe, ne güzel değil mi?
Sayfa 51Kitabı okudu
·
31 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.