Emekli Amiral Vedii Bilget, "Girdap" adıyla yayımlanan anılarında, 1960'lı yılların sonlarına doğru geliştirilen bu yeni Soğuk Savaş politikasını şöyle açıklıyordu:
1970, Amerika'ya yeni bakış açıları getiriyordu. General ve Amiraller, Matthew Ridgway, Andrew Jackson Goodpaster, Maxwell Davenport Taylor, Lyman Luis Lemnitzer ve Elmo Russell Zumwalt, Ulusal Güvenlik Danışmanı Zbignew Brzezinski'nin istemiyle biraraya gelmişlerdi. (...) Zamanla "Konsantrik Dış Çizgiler İlkesi" adını alacak tasarının ilk adımları atılıyordu. Küresel "Konsantrik Dış Çizgiler "in bir ucu Kore'de bir ucu Türkiye'deydi. Güneydoğu Asya, Avrupa güvenliği ve Ortadoğu sorunları, bu çizgiler içinde birbiriyle ilişkilendirili yordu. (...) Lemnitzer'e göre: "1967'den (Altı günlük Arap-israil Savaşı'ndan) sonra, Sovyetler'le Arap dünyası arasındaki yakınlaşmalar ve bölgede Avrupa Ekonomik Topluluğu'nun da Amerika ile bir etkinlik çekişmesi içerisine girmesi, Ortadoğu'yu en önemli alan kılmaktadır. Bölge'de Konsantrik Dış Çizgi'yi koruyan Türkiye'de de Sovyetler'e karşı belli bir yumuşama gözlenmektedir. Kaldı ki, iki ülke arasında büyük çaplı ekonomik bağıtlar kurulmaktadır. Üstelik Türkiye Avrupa Ekonomik Topluluğu'na girme hazırlığındadır. Ankara Anlaşması uyarınca, geçiş dönemi protokolü imza aşamasındadır. Bu durum, Roma Andlaşması'nın olmazsa olmaz kuralı olan çoğulcu demokratik düzenin tüm hak ve özgürlükleriyle işlemesi anlamındadır. Oysa Türkiye toplum yapısı ve bir kaç yıldır süregelen sol eğilimlerin egemenleşmesi ortamında ve Ortadoğulu kimliği ile buna hazır değildir. Amerikan etkinlik alanından kayması güçlü olasılıktır. Hükümet (1965'te Başbakan Süleyman Demirel'in kurduğu Adalet Partisi Hükümeti) bu gidişi durdurmakta her bakımdan yetersizdir." (Lennitzer'in) Bu saptaması ışığında bölgede yeni bir strateji oluşturulmasına girişilecektir.
Sayfa 215
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.