"Buralar," dedi, "bu havalinin yani eski adı lonya'dır, sizin büyük şehirlere göçüp şuralıyım buralıyım demeyi forsuna yediremeyenleriniz, 'Biz lonyalıyız,' derler. Nerelisin, diyene şimdi buna da nasıl anlatılır ama neyse ne, yine de diyelim, lonyalıyız, derler. Şimdi Tevhide kızımız da Allah'ın izni keremiyle Istanbul'a gelecek, bir de gelecek ki, buranın altınları orda pul, bakacak ki öyle değil, böyle, bakacak ki bir yalana paha biçilemiyor, bir de şişinmeye. Ne Manisa'nın kebabı para ediyor, ne en güzel mahallesi, ne kimlerden olduğun, al sana göç, al sana sıfırdan başlama, al sana sıfırı arayıp da bulamamak. Neyse işte bu hal içinde Tevhide ben ne bulayım da bir şişme bota, şişme simide yapışayım da batmayayım derken aklına bu anlattığım lonya gelecek, kendiliğinden gelmez de işte gelsin diye söylüyorum lonya gelecek, hem de yalan mı, hâşâ, işte kurtuldun, lonyalı Tevhide," deyip, fazla da uzatmayayım der gibi durdu ve en olağan hal ile, "Aziz iyi bir çocuktur, lâhmüke lâhmi, iyi damat, iyi eş, iyi baba olacağına şek şüphe yoktur. Sizler de temiz ve iyi bir ailesiniz, şeref duyduk, kusurlarımızı bağışlayın, lütfen görmezden gelin, çünkü ihtiyacımız çoktur. Ben Aziz'in büyüğüm dediği bir abisiyim, Allah daim etsin, baki kılsın, inşallah güzel kızımız ile bizim aklımızdan geçen sizce de muvafıktır, kızımızı Aziz'e babası, büyüğü namına istiyorum, lütfen olur deyin," diye bir uzun söyledi.
Sayfa 12Kitabı okudu
·
31 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.