Gönderi

Sensizliğin ruhsuz cesedine seyirci kalamam. Sensiz kalamam gecenin var oluşuna. Sensiz kalamam yoksul ruhumun kanyonunda bilmediklerimle. Sensiz kalamam kuru erikler gibi içi boş. Sensiz kalamam zamanın parçalanışına ve akbabaların tükenişine. .... Küçüldükçe, cümlenin anlamından içre, Dönüşüyorum en uzak kırlara ve dönüşüyorum en yalıtkan maddeye. Ölümü devasa bir şarapnel gibi döndüm uçurumdan. Ruhsuz bir simsar gibi yoldum ormanları üç bukle. Ve tefekküre daldım içbükey bir nötron gibi. Ve uykuya daldım Ölümcül bir inançla. ZAMAN/M. Egemen Bostancı
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.