Bir av köpeği gibidir akıl
Kendini vurdukça koşup getirir sahibisin gibi
Kendi parçanı vurduğunu unutarak
Sadıktır artık
Ölen her parçana
Güçsüzlüğünü gizler büyük gösteren ayna ile
Bir baksan onun dışındaki kendine
Sen değilsin der
Aynanın boyutudur seni küçük gösteren
Çıplak bakabilir mi insan
Giydirirken aynayı kendine
Çıplakken düşünebilir mi insan
Giydirmekle ustalaşan
Akıl sökebilir mi kendi dikişlerini