Fecr Suresi
Kellâ bel lâ tukrimûnel yetîm:
“Hayır! Doğrusu siz yetime ikram etmiyorsunuz.”
Ve lâ tehâddûne alâ taâmil miskîn:
“Miskini doyurmayı da teşvik etmiyorsunuz.”
Ve te’kulûnet turâse eklen lemmâ:
“Mirası hırsla (helal, haram demeden) yiyorsunuz.”
Ve tuhıbbûnel mâle hubben cemmâ:
“Malı da pek çok seviyorsunuz.”
Kellâ izâ dukketil ardu dekken dekkâ:
“Ama (Kıyamet günü gelip) arz parça parça olduğunda.”
Ve câe rabbuke vel meleku saffen saffâ: “Rabbin geldiğinde (tecelli ettiğinde) ve
melekler saf saf dizildiğinde.”
Ve cîe yevme izin bi cehenneme yevme izin yetezekkerul insânu ve ennâ lehuz zikrâ:
“O gün cehennem getirilir ve o gün insan düşünür. Artık bu düşünmenin ne faydası var!”
Yekûlu yâ leytenî kaddemtu li hayâtî:
“(İnsan o gün) Ah keşke bu hayatım için güzel şeyler yapsaydım (dünyadayken yararlı işler yapsaydım da onu ahirete
gönderseydim), der.”
Fe yevmeizin lâ yuazzibu azâbehû ehad:
“Artık o gün onun (Allah’ın) yapacağı azabı hiç kimse yapamaz!”
Ve lâ yûsiku ve sâkahû ehad:
“Onun (Allah’ın) vurduğu bağı hiç kimse vuramaz.”
Bizi öldükten sonra Kıyamet gününde pişman olanlardan eyleme ya rabbi! Yetimleri doyuranlardan, fakirlere ikram
edenlerden eyle ya rabbi! Malı toplamayı sevenlerden eyleme ya rabbi! İkram ettiklerini ahireti için harcayanlardan eyle ya rabbi!
Bizi “keşke ahiretim için bir şeyler yapıp gönderseydim” diyenlerden, pişman olanlardan eyleme ya rabbi!
Sayfa 50Kitabı okuyor
··
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.