Yaşlılığı kucaklamak...
Hiç yaslanmaktan korktuğun bir dönem olmadı mi?
"Mitch, ben yaşlılığı kucaklıyorum."
Kucaklamak mi?
"Evet. Çok basit. Büyüdükçe daha da ögreniyorsun.Eger hep yirmi iki yaşında kalsan, hep yirmi iki yaşında oldugun kadar cahil olursun. Yaslanmak sadece çürümek degildir bildigin gibi. Büyümektir. Ölecegini bilmek olumsuz düsüncesinden daha önemli olan ölecegini anladığın için daha iyi bir yasantı sürdürmektir?"
Peki eğer yaşlılık bu kadar degerliyse nicin herkes. "Keske yeniden gençlik yıllarıma dönebilseydim" diyor? Hiç kimse, "Keske altmıs bes yasimda olsaydim" diye söze başlamıyor.
"Bu söz neyi yansıtıyor dersin? Tatmin olmamis kisiler. Layikiyla yasanmamis hayatlar. Anlamı bulunamamis yasamlar. Eger hayatin anlamin bulduysan geriye gitmek istemezsin. ileriye gitmek istersin. Daha da yapmak, daha da görmek istersin. Altmis bes yasina dek bekleyemezsin.
"Dinle beni. Bir seyi bilmelisin. Tüm genç insanlar tek bir seyi bilmeli. Eger süreklilik yaslanmaya karşı savasirsan mutsuz olursun, çünkü nasilsa yaslanmaktan kaçış yok.
"Ve Mitch..."
Sesini iyice alçalttı.
"Sevgili dostum, gerçek su ki eninde sonunda sen de öleceksin."
Sayfa 123
·
44 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.