"Sen unuttun fakat unutulmadın."
Merhabalar,
Uzun bir zamandır bir kitabı tümüyle paylaşma isteği yoktu içimde ama şimdi bu kitapla karşınızdayım, kitabı tümüyle alıntı şeklinde paylaşmıyor muyuz ya?
Okurken burayı paylaşmayayım, fazla mükemmel dediğim yerler o kadar çok oldu ki..-tabii dayanamayıp paylaştım-
Yazarın okuduğum üçüncü kitabı 
Acılar Denizi ve 
Aşka Dair Nesirler kitaplarını da okumuş ve çok beğenmiştim. Ama bu kitabı bir başka!
Aşk acısı mı çekiyorsun, ayrılık acısı mı, haddinden fazla mı değer veriyorsun, çok mu seviyorsun... Alayım seni şöyle, gel ve oku. İçini tümüyle döktüğünü göreceksin, her cümlesinde 'evet, biliyorum/evet, yaşadım' cümleleri ile okuyacak hem dertlenip hem de tekrar aşık olacaksın.
Peki gelelim 
Ümit Yaşar Oğuzcan kimdir?
Tarsus'ta doğan şair, 1946 yılında Eskişehir Ticaret Lisesini bitirdi. Ardından Türkiye İş Bankasına bankacı olarak girerek Adana, Ankara ve İstanbul'da çalıştı. Halkla ilişkiler müdür yardımcısı görevinde iken hizmette otuz yılını doldurunca kendi isteğiyle Haziran 1977'de emekliye ayrıldı. İstanbul'da kendi adını taşıyan bir sanat galerisi kurdu. İlk şiir kitabı ‘’İnsanoğlu’’ 1947’de yayınlandı. 1975’e gelindiğinde 50 kitap çıkarmıştı. Bunlardan 33’ü şiir, 4’ü düz yazı, 13’ü antoloji ve biyografik eserdi. Bunlardan başka, şiir plakları, şarkı sözleri ve yergileriyle de ününe katkıda bulundu.
Kitap çalışmaları boyunca yayıncılık işleriyle de ilgilendi. 1960’da kendi adını verdiği bir yayınevi kurdu. 1965’te ise sadece üç sayı olsa da, ‘’Yergi – Dergi’’ adlı bir hiciv – mizah dergisi çıkardı. 1979’da İstanbul’da, eşi Ulufer ile ‘’Ümit Yaşar Sanat Galerisi’’ni kurdu ve birlikte yönettiler. Genellikle Faruk Nafiz Çamlıbel duyarlılığında ve aşk, ayrılık, özlem temaları ekseninde çoğalttığı şiirini, 1973 yılında büyük oğlu Vedat Oğuzcan'ın vefatı üzerine, hayatın boşluğu, ölüm ve acı gibi derinliklere, öz ve biçim yoğunlaştırmalarına yöneltti.
Ümit Yaşar hayatını anlatsa roman olur cinsinden görmedi hiçbir zaman. Ona göre hayatı sadece şiir olabilirdi; baştan sona anlamlı bir şiir. İşte o şiirin en heyecanlı dizesinde Ümit Yaşar, 22 yaşındaydı. Ulufer (Özhan) ve Ümit evlendi. Bu evlilikten Vedat ve Lütfü adını verdikleri iki evlatları oldu.
Evlendiğini yine şiirle anlatıyordu kendine:
Yaşı varır yirmi ikiye
İçkiyi sigarayı kadını öğrenir
Çöker omuzlarına maişet derdi
Gece gündüz şiir yazar bir yandan
Yazar ya…
Kavak yelleri eser başında
Değmez ayakları yere bir türlü
Bu arada evlenir nasılsa
Çoluk çocuk sahibi olur
Olur ya…
…
Ümit Yaşar belki de tam bir ölüm seviciydi. ‘Yaşamdan çok ölümü seviyorum’’ diyerek bunu sürekli dile getiriyordu. Bu durum da intiharla sonuçlanıyordu.
Sonunda oğlu Vedat ona intiharın nasıl edileceğini öğretti. Belli ki, bu durum onun da psikolojisini bozmuştu.
Vedat henüz 18 yaşındayken bir fincan kahve ve ardından bir fincan da konyak içip bedenini Galata Kulesi’nin tepesinden boşluğa bıraktı. Gencecik bedenini bu şekilde ölüme sürüklemek babasına verdiği en büyük cezaydı. Sürekli intihar denemeleri yapan Ümit Yaşar’ın oğlu, hayatını kendisi sonlandırmıştı.
Bir de not bırakmıştı giderken babasına: ‘’Baba, intihar öyle edilmez, böyle edilir’’ Bu kuşkusuz bir babanın en acılı imtihanıydı.
Ümit Yaşar’ın Vedat’ın ardından yazdıkları
Açarken ufkunda güller alevden
Çıktı her günkü gibi gülerek evden
Kimseye belli etmedi içindeki yangını
Yürüdü kendinden emin, sonsuzluğa doğru
Galata Kulesi’nde bekliyordu ecel
Bir fincan kahve, bir kadeh konyak
Ölüm yolcusunun son arzusu buydu
Bir adam düştü Galata Kulesi’nden
Bu adam benim oğlumdu.
Ümit Yaşar, 4 Kasım 1984’te nihayet hasretle beklediği ölüme kavuştu. Oğlunun onu cezalandırışı gibi belki o da yaşayarak kendini cezalandırmıştı.
İncelememi kitapta en sevdiğim cümle ile bitirmek istiyorum;
"Sağır bir zamandı yaşadığımız. Sağır ve merhametsiz. Kör bir gcceydi yumruklayan kapıyı, kör ve dilsiz."
Sayfa 12 -
Kaynakça;
ensonhaber.com/biyografi/yazar...
tr.m.wikipedia.org/wiki/%C3%9Cmit_...
··
23 artı 1'leme
·340 görüntüleme
Galata Kulesi olayı bu muydu lan? Üzüldüm şu an, bir babanın böyle bir şey yaşaması berbat ötesi gibi bir şey. Onu da geçtim,
"Bir adam düştü Galata Kulesi'nden
Bu adam benim oğlumdu"
Bu ne yaw? İçim kötü oldu bi'
Hiç bahsetme. :( Bildiğim halde yazarken ayrı bir kederlendim. Babasına mı üzüleyim oğluna mı bilemedim bu yüzden oturup kendime üzüldüm. 🤷
2 sonraki yanıtı göster
Güzel bir inceleme olmuş eline sağlıkkk. Ben Ümit Yaşar Oğuzcan bulvarında oturuyorum ve hep düşünmüştüm neden koymuşlar acaba diye kfnddkmee Tarsusluymuş çünkü :d, Tarsuslu olduğunu da yeni öğrendimm :,)
Teşekkür ederimm. :) Ben de dün yazarı araştırırken öğrendim aslında. 🤭
2 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.