Aşka Dair Nesirler Ümit Yaşar Oğuzcan
Yanıyorsun, yanıyorum, yanıyoruz.
Aramakla yetinsek bunlar gelmeyecekti başımıza. Yine de memnunum. İyi ettin geldiğine. Taş olup kalmaktansa, ağaç olup yanmak iyi. Ellerini ver, ellerini. Öpüşmeye susadım. Tırnak uçlarından öpmeye başlayacağım seni. Titreme, yanıyorsun."
-
Baskı Tarihi:Ocak 2008
-
Sayfa Sayısı:276
-
ISBN:9789752895249
-
Yayınevi:Everest Yayınları
-
Kitabın Türü:
Tam anlamıyla aşkı kaleme alan en güzel tabiatın önümüze konmuş haliydi
En çokta sahibini bulmamış mektuplar apayrıydı muhteşem bir yapıt olmaksızın
Bende çok farklı hisler uyandırdı
Tutku, aşk, sevgi bu denli hislerin anlamını daha da gün yüzüne çıkardığını kirlenmemiş halen güzel kalabilmeye başarmış tarihi çok iyi sunan bir kitaptı
Şiirlerin her satırında hissettiğim binbir duygunun tarihi olduğunu sanmıyorum
..
gençliğimde yaşadığım /halen yaşıyor olduğum/ deli dolu aşkımın dizelere kelimeler halinde dizilişi bu kitap benim için. elime her aldığımda tuhaf bir heyecan duyarım halen.. sanırım okuduğum en güzel aşk şiirleri bu kitapta yer alıyor, ayrıca mektupları da bir o kadar güzel bir üslupla yazılmış. başucu kitabı olabilecek türden bir şiir kitabı.
Bu kitabı ilk okuduğumda lise öğrencisiydim, daha sonra üniversitenin birinci yılında tekrar okudum. Ve mezun olmak üzereyken bir kez daha okudum. Her okumamda da altını çizdim bazı dizelerin ve cümlelerin... Her okuduğumda başka başka hisler uyandırdı ben de. Farklı farklı anlamlar yükledim. Kesinlikle tavsiye ederim.
Nasıl güzel bir sevmekse, çok az insan seviliyor öyle. Okudukça insanın Mihriban olası geliyor. Düşünmeden edemiyorum ona kavuşsaydı nasıl olurdu?
Cemal süreyya'nin sevda sözleri bir yana ümit yaşar oğuzcan'in aşka dair nesirler de bir yana benim için her iki yazarı da çok severim kitaba gelecek olursak harika bir kitap bence herkes bu kitabı okumali
Kitaptan 111 Alıntı
Kadın
Kadındın, ama önce insan. Güzeldin, ama önce iyiydin...Aşka Dair Nesirler, Ümit Yaşar Oğuzcan (Sayfa 133 - Everest Yayınları)
Sevmek bir bakıma unutamamaya mahkum olmaktır.
Bir yıl, beş yıl, on yıl değil; beşikten mezara kadar aramalı insan, ama ne aradığını bilmeli.
Ve nice insanlar gördüm ben Mihriban. Alışkın elleri kötülük etmeden duramazdı. Yalan söylemeden edemezdi dudakları. Gurur kötü dikilmiş bir elbiseydi üzerlerinde. Boş kovalar gibi ses verirlerdi dokunulduğu zaman.
... Sensiz bir dünya yaratacağım senden. Dünya duracak ama sen durmayacaksın. Zaman bitecek, ama sen bitmeyeceksin. Bir gün bütün çiçekleri solacak bahçelerin, yıldızlar ışık vermeyecek, güneş doğmayacak hiç. Ama sen solmayacaksın, sen eksilmeyeceksin. Seni maddenin dışına çıkarıyorum. Ölümsüzlüğün kapılarını açıyorum sana.. Anlamıyor musun?
Tuttum resmini indirdim duvardan.
Duvar ağlamaya başladı.
Hani bazen durup dururken ansızın bir sevinç sarar ya içimizi; derinden çok derinden bir an için de olsa yaşadığımıza memnun olur, yarına umutla bakarız ya! O an bize bütün kötülükleri, acıları unutturuverir. Kendimizi bir çocuk kadar kaygılardan uzak hissederiz. İşte sen o ansın benim için. En güçlü en mutlu olduğum ansın.
Bana çılgın diyorsun, seni sevdiğim için. Yanılıyorsun, sevmek çılgınlık değil. Sevmek insan tarafımızı bulmamızda bence. Biraz da yaklaşmamızdır Tanrı'ya zaman zaman.
Karanlığın Gözleri
Korkma yaklaş karanlığa,
Orada ben varım..
Çaresizliğimize, zavallılığımıza,
Gel beraber ağlayalım..
Senden hiç ayrılmamak vardı. Zamanı durdurmak, bütün saatleri parçalamak vardı. İsyan içindeydim. Neydi bu çaresizlik? Bizi çepeçevre saran bu dört duvar neydi?
