Gazeteyi beklerken, kendimi İsmail Saib Efendi gibi bu kütüphaneye kapatarak dışarıdaki dünya ile alâkamı kesip kesemeyeceğimi, bu kedilerle yaşayıp yaşayamayacağımı düşündüm. Raflardaki dizi dizi kitaplar geçmişe açılan firar kapılarıydı ve şu kendilerini kitaplara gömmüş adamlar da muhtemelen benim gibi kaybedilmiş şeylerin peşinde koşuyorlardı. Aslında belki de geçmişi kitaplarda aramak boşuna bir gayretti; bütün bir geçmiş, yekûn halinde yaşadığımız anın içinde zaten mevcuttu; onu hissedip yaratıcı bir hamleye dönüştürmekti aslolan.
Sayfa 28Kitabı okudu
·
51 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.