Televizyon karıncalı, insan netti,
Dertlinin derdi, dertsize dertti,
Evcilik oyunu, oyundan ibaretti,
Eskiden hayat daha güzeldi...
Herkesin evi, herkesin eviydi,
Veresiye defteri yoksulun cebiydi,
Her semtte yalnız bir kişi deliydi,
Eskiden hayat daha güzeldi...
Büyüklere saygı çok büyüktü,
Şimdi büyükler boynunu büktü,
Elmalar elma, erikler erikti,
Eskiden hayat daha güzeldi...
Köyler, şehirlerden farklıydı,
Gelinler utangaç, duvaklıydı,
Damlar üzümlü, sokak kavaklıydı,
Eskiden hayat daha güzeldi...
Her kapıda ikram edilen su vardı,
Kavunun, karpuzun kokusu vardı,
Çocuklarda bile Allah korkusu vardı,
Eskiden hayat daha güzeldi...
Doyardık, ekmeğe sürülen salçayla
Kumaşçı teyzeler gezerdi bohçayla
Yastık altını değişmemiştik bankayla
Eskiden hayat daha güzeldi...
Eksik olmazdı yatılı misafir,
Hasta etmezdi ne çamur, ne kir,
Zenginden daha çok gülerdi fakir,
Eskiden hayat daha güzeldi...
Nineler göz nuru kazaklar örerdi,
Abiler eskitir, kardeşler giyerdi,
Mahalle dünya kadar bir yerdi,
Eskiden hayat daha güzeldi…
Diziler bile mahalleyi anlatırdı,
Dönmeyen asker mahalleyi ağlatırdı,
Jeton sarı sarı, mektup satır satırdı,
Eskiden hayat daha güzeldi...
Kavgalar nadir, küslükler günlüktü,
Ev sobalı, merdiven altı kömürlüktü,
Pantolon yamalı, nikâhlar ömürlüktü,
Eskiden hayat daha güzeldi...
Halis Ünlü