"Fas'a vardığımızda, ülke kan gölüne dönmüştü. İmparator Muley İsmail'in elli oğlunun her birinin ayrı yandaşları vardı; bu da elli iç savaş demekti. Siyahların siyahlara, siyahların sarılara, sarıların sarılara ve melezlerin melezlere karşı savaşları... Kısacası tüm imparatorluk birbirini katlediyordu.
...
Faslılardan biri annemi sağ kolundan tuttu, korsanın yardımcısıysa sol kolundan; Faslı asker bir bacağından, korsanlardan biri de öteki bacağından tutuyordu. Bir anda tüm kadınları dört yanlarından çekiştirmeye başladılar. Korsanım beni arkasına sakladı; kılıcını çekip ona karşı gelen kim varsa öldürüyordu. Sonunda annem de dahil tüm İtalyan kadınlarının, onlara sahip olmak için savaşan canavarlar tarafından parçalandığını gördüm. Esirler, saldıranlar, askerler, denizciler, siyahlar, sarılar, beyazlar, melezler ve korsanların kaptanı dahil herkes öldü, ben de bir ölü yığınının üzerinde yarı ölmüş vaziyette kalakaldım. Böylesine dar bir alanda böyle şeyler yaşanıyordu, fakat yine de bu adamlar Muhammed'in emrettiği beş vakit namazı asla kaçırmazlardı."
Sayfa 40
·
41 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.