Çocuk mu, robot mu yetiştirmek istiyorsunuz?
• Çocuğunuz;
– Varsın, bir çivi bile çakamasın… ama, dersleri iyi olsun.
– Varsın, omuzlarda cenaze taşıyanlara bön bön baksın… ama, matematiği düzgün olsun.
– Varsın, evin çalan telefonuna cevap veremesin… ama, notları yüksek olsun.
– Varsın, eve gelen misafirlerinizle üç kelime konuşamasın… ama, fen lisesine gitmiş olsun.
– Varsın, ağlayan bir
··
28 artı 1'leme
·20,7bin görüntüleme
çok güzel bir yazı. bir şeylerin farkına varınca kendi kendini yetiştirmeye kalkıyor insan böyle olunca -tabii farkına varabilirse- geç kalmış olunca da ayağını vurduğu ilk taşa takılıyor kalıyor. çocuklar sosyal anlamda da öz güvenli bireyler olarak yetiştirilmeli, ebeveynler çocuklarına bebek muamelesi yapıp gereğinden fazla üstlerine titrememeli
Sadece farkındalık kazanmak da yetmiyor, sonrasında kendini yetiştirmek de önemli. Ebeveynlerin çocuklarına gereğinden fazla üstlerine titrememeleri, bağımsız düşünebilen bireyler olarak yetişmelerine katkı sağlıyor. Sosyal becerilerin erken yaşlarda geliştirilmesi, çocukların hayatları boyunca daha sağlıklı ilişkiler kurmalarına yardımcı oluyor.
1 sonraki yanıtı göster
Tebrikler, çok güzel ve yerinde içerik.
İnsanlar etiket peşinde koşarken ruhlarını kaybetti.
Bir robot bu iletiye kalbini bıraktı:
Bu yorum görüntülenemiyor
Bunları söyleyen Üstün Dökmen, bunu da belirtelim
Belirttiğiniz için teşekkür ediyorum, Üstün Dökmen fikirleri oldukça değerli bir psikolog. Doğan Cüceloğlu'nu da es geçmemek gerek.
1 sonraki yanıtı göster
Yazınız çok güzel her ne kadar aileler çocuklarını sevselerde çocuklarının başarılı olmasını istedikleri için asıl sevgiyi çocuklar maalesef göremiyor maalesef halbuki asıl başarıyı evebeynler kendilerinde sağlamalılar.
Fazla sevginin ve gözden sakınmanın zararları da diyebiliriz bence hocam. Ayrıca çocuklarını diğer çocuklarla karşılaştırmak çok anlamsız ve zarar verici bir şey.
7 sonraki yanıtı göster
Makale güzel olduğu nispette can sıkıcı. Okullar vasıtasıyla yüzbinlerce talebenin kabiliyet ve istidatlarını köreltiyoruz.
Ezbere dayalı bir eğitim sistemi ile ancak bu kadar oluyor. Herkesin aynı sınava girmesinin bile yanlış olduğunu düşünüyorum. Kim neyde yetenekliyse o şekilde değerlendirilmelidir.
2 sonraki yanıtı göster
Helal olsun hiç usenmediniz mi hocam bu kadar yazmaya...( Bu arada size katılıyorum 🙃)
Farklı bir platformda karşılaştım ve hoşuma gittiği için burada da paylaşma ihtiyacı duydum.
1 sonraki yanıtı göster
Varsın insan olmasın, insanca yaşamasın ama rütbesi olsun
Ne kadar yanlış yapıyoruz.
Çünkü her zaman hedefe ulaşıldığında mutlu olunacak zannediyoruz, ancak süreç ilerlerken, sürecin kendisinde mutlu olmamız gerekiyor. Yoksa sadece gelecek planları ile hayat geçip gidiyor. Şunu yapınca, buna ulaşınca, onu alınca mutlu olacağım vs. diyerek bir ömür bitiyor. Elde ne kalıyor, mal-mülk oluyor tamam ama yaş geçmiş, pişmanlıklar, yaşanmamışlıklar vs.
3 sonraki yanıtı göster
Belki ilerde bizde böyle olabiliriz ama farkında olduktan sonra kimse ne derse desin o yöne çekmek istedesede çekemez çünkü biz bu yaştan birşeylerin farkına vardığımız zaman kendimize bu konuyla ilgili bir çok söz veriyoruz işte fark bu onlar belli bir yaşta farkına varmadıkları için bizimle nasıl iletişim kuracaklarını bilmiyorlar
Farkındalık kazandıktan sonra değişim isteğiyle hareket etmek, bazen dış etkenler ve toplumsal normlar nedeniyle zorlayıcı olabilir. Kendi yaşam tarzımızı ve düşünce kalıplarımızı değiştirmeye karar verdikten sonra, çevremizdeki insanlarla iletişimde bulunmak ve onların anlayışını kazanmak da zorlu bir süreç olabilir. Bu durumda, anlayış ve destekle birlikte iletişim becerilerinin geliştirilmesi önemli olabilir.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.