Zahit, cennet hayaliyle her rekât namazı için bir köşk istermiş, her çektiği tespih tanesi için cennetten bir üzüm tanesi istermiş. Menfaat ve kazanç kaygısı... Köşkler ve nimetler. Leb, tasavvuf terminolojisinde ilâhî tecelliyi karşıladığına göre, menfaatçi ve aklını ön plana koyarak akılla hareket ettiği için ibadeti önemseyen zahide karşılık gönülle hareket ettiği için sevgilisinin dudağını özleyen, gönlüne uyup onu elde etmeye çalışan gönül ehli tercih edilir. Bu bakış açısına göre bir ehl-i dil (gönül ehli, derviş ve mürşit) akıl ehlinden elbette ki önde olacaktır. Zahit cennet için ibadet ederken, âşık, Allah cenneti verse de vermese de ona aynı bağlılıkla ibadete veya O'nu sevmeye devam edecektir. Onun için âşık olmak, zahit olmaktan yeğ tutulur. Çünkü, vahdet tecellisinde dudaktan çıkacak şey ya "Ümmetî", ya "Abdî" olacaktır.
Sayfa 38Kitabı okudu
·
119 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.