Hayatta çok "öğretmenim" oldu ve bu yüzden çok şanslıydım. "Mürşit" de denebilir. Benden çok fazla, yaşamaya cesaret bulmuş faniler yani. Bugün birinin daha öldüğünü öğrendim ve ben dün hala onun bir anısını anlatıyordum. Teorik olarak biliyorum ki; O, olması gereken ve çok daha iyi bir yerde. Bencilce dediğimse: "O'nu bir daha görme şansım yok."