Çokluk, yani hayat, benin sürekli içeride durmasını engelleyen en önemli etkendir; ancak ben dışarıda hayatı, bir işaretler, simgeler toplamına dönüştürünce güvenlik hisseder. Bu nedenle kişinin kendini araması hiç bitmez, sürekli devam eder; insanın içeri sarmasını hayat, dışarıda kalmasını da varlık duyuşu engeller; bu gerilimi nefsiyle/zihniyet değil de aklıyla yöneten insan bütünle ilişkisini sürekli kılar; ayık kalır.
·
44 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.