Gönderi

Benlik evrendir. Tecrit edilmesine, dünyayla ilişkisinin kesilmesine göz yumulmayacaktı. Yeniden ait olduğu yerdeydi. Bir dinginlik duydu içinde, hem kendisinin hem de başka bir şeyin nerede durduğuna dair kusursuz bir kesinlik hissi. Gizemli veya mutluluktan ayaklarını yerden kesen bir duygu gibi gelmedi bu ona, yalnızca olağan geldi. Eskiden de bunalımda olduğu ya da acı çektiği zamanlar sayılmazsa çoğun böyle hissederdi, çocukluğunun haletiruhiyesiydi bu; çocukluk ve ergenlik çağının en güzel, en unutulmaz anlarının ruh haliydi; doğal varoluş şekliydi bu onun. Şu son yıllarda yitirmişti bu duyguyu, yavaş yavaş ama neredeyse bütünüyle yitirmiş, onu yitirmiş olduğunun farkına dahi varmamıştı.
Sayfa 170Kitabı okudu
·
45 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.