İnsan bazen ne hissetmesi gerektiğini bilmiyor, hatta ne yapacağını bile. Kendinden bağımsız yaşanan olaylar gelip insanın canını yakıyor, bir ateşte kül edercesine. Ama hayat her zaman gösteriyor ki; her olay, imtihanlar, hayatına giren iyi ya da kötü insanlar, geçirmiş olduğun hastalıklar, kaybettiğin yakının ya da yanlış insana duyduğun sevgi... Her şey insana birer tecrübe kazandırıyor. İyi ya da kötü her günümüz, bizi sonra ki güne daha güçlü hazırlıyor. İmtihanlar insanı ruhen ve madden güçlendiriyor. Unutmamak da fayda var; demir dövülmeden kılıç, taş taşlıktan geçmeden parmağa yüzük olmuyor! Biz de kendimizi yitire yitire, canımız yana yana öğreneceğiz yaşamak denen meseleyi....