Gün doğuyor,
Hüzün bitiyor.
Ne yapsam heyecanım bitmiyor,
Rüyalarımda sen,
Hayatımda sen,
Baharlar hiç mi bitmiyor?
Ah mutluluktan sarhoşum,
Kendimde kaybolmuşum,
Bu beni deli ediyor.
Sen kalbimin her köşesinde,
Beni benliğimle,
Virane ediyor.
Ben bir deli gibi,
Sokak sokak dolaşıp,
Senden kaçmaya çalışırken.
Hep dünya beni sana çıkarıyor,
Güller hep sen oluyor,
Ama ben çok aşığım.
Gün batmak istemiyor,
Ve sen hep yanımda,
Seni özlemek istiyorum.
Hep şiirlerin bir ucunda,
Şarkıların hep dilimde,
Kendimi tutamıyorum.
Gün bitsin artık,
Tükensin darmadağın,
Kalbim artık dayanmaz.
Ah bu aşktan ben serseri,
Kaçar dururum serseri,
Trenler beni de alıp götürse.
Çok güzelsin hemde acımasız,
Yakar edersin beni amansız,
Hadi bari beni kollarına sar,
Çok üşümek istemiyorum.
Al beni benden kurtar,
Beni benden kurtar, ben dayanamıyorum.
Gün bitmeyecek gibi,
Bana mı işliyor zaman?
Benden ne mutluluk,
Haykıramam aman aman.
Gün beni etti divane,
Saldı kaderine al beni götür bir yerlere.
İzmit şahit olsun,
Güneşleri kavursun,
Aşıklar kavuşsun.
Şiirler susmayacak gibi,
Beni güldürecek deli,
Kulaklarımız çınlasın.
Büyükderbent denen yerde,
Kocaman bir gül açılmış.
Beni deliden beter eden ne?
Beni benden eden ne?
Direnemiyor insan,
Hadi kavuşmanın şarabına...
AYKUT BARIŞ ÇELİK