"Voltaire solculuğu"nun en önemli özelliği, söze önce kendilerinin ateist olduğunu vurgulayarak başlamalarıydı.
Bu vurgu, "dinciliği/gericiliği/yobazlığı meşru hale getirme" suçlamasına karşı onları dokunulmaz kılıyordu. Verilen mesaj şuydu:
Ben o kadar demokratım ki ateist olduğum halde dini görüşlerin hakkını savunuyorum!
Bu o derece vurgulandı ki bir solcu nerede ateist olduğunu vurgulasa ardından dini bir konuda tutum alacağını ya da bir dinci güzellemesi geleceğini tahmin edebilirdiniz.