Son anda yaxasındakı şəkli çıxarıb uşaqlarına baxmışdı. Şəkli
öpüb ağlamışdı... və birdən başa düşmüşdü ki, ölsə də, ruhu
rahatlıq tapa bilməyəcək. Başa düşmüşdü ki, ruhu əzab
çəkəcək onlarsız. Görmək istəyəcək onları, görə bilməyəcək.
Ruhun görən gözləri olmur... Səslərini eşitmək istəyəcək,
eşidə bilməyəcək. Ruhlar eşidə bilmir... Bağrına basmaq
istəyəcək
uşaqlarını, basa bilməyəcək. Ruhun qolları olmur... Təkcə duya
biləcək ruhu onları. Duyacaq, ayrılıq əzabı çəkəcək həmişə!