Ne kadar tuhaf olduğunu düşünürseniz düşünün, mutlak anlamda canice olabilecek tek bir eylem olmadığı gibi mutlak anlamda erdemli denebilecek tek bir eylem de yoktur. Her şey bizim geleneklerimize ve içinde yaşadığımız iklime bağlıdır; burada suç olan şey yüz fersah daha aşağıda çoğu zaman erdem kabul edilir, bir başka yarımkürede erdem olarak görülen şey, tersine dönerek bizim için suç olabilir. Tek bir dehşet yoktur ki tanrısallaştırılmamış olsun, tıpkı gölge düşürülmemiş tek bir erdem olmaması gibi... İnsanların bize değer verdiği ya da küçümsediği, gülünç ve ciddiyetten uzak duyguların ürünü pek az vaka, tamamen coğrafi bu farklılıklardan kaynaklanır. Kendimizi bu duyguların üstünde görmeliyiz. Başkalarının küçümsemesini hiç çekinmeden kabul edebiliriz yeter ki bu aşağılanmayı hak ettiğimiz eylemler bize şehvet vermiş olsun.
EUGÉNIE: Ama genel olarak canice kabul edilebilecek ve dünyanın her tarafında cezalandırılabilecek kadar tehlikeli, kötü eylemler de olmalıdır diye düşünüyorum.
MADAM DE SAINT-ANGE: Kesinlikle yoktur, aşkım, kesinlikle yok, hatta tecavüz, ensest bile, cinayet, baba katli bile böyle görülemez.
EUGÉNIE: Ne! Bu dehşet verici şeylerin bağışlanabildiği bir yer var mıdır?
DOLMANCÉ: Bunların onur kabul edildiği, baş tacı yapıldığı, mükemmel eylemler olarak kabul edildiği yerler vardır; kimi yerlerde ise, insanlık, yürek temizliği, iyilik, iffet gibi bizim tüm erdemlerimiz birer canavarlık olarak görülmüştür.
Sayfa 46Kitabı okudu
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.