Gönderi

Bir ömür ağrıma gitse de dünyadan oluşmuş harfler Yarım dalgın ve kusurlu geldim ben buraya Günde beş defa hiçbir şey yapmamaktansa Kalıp sana baktım Kalıp sana bakmak oldu dünya Baharatları tek tek Zamanın bizi nasıl terlettiğini tane tane Dünyaya inanmış bir yüzü üzgün üzgün anlattım sana Dedim belki de bir yere üzgün üzgün bakmaktır dünya *** Yalvarırım bizi dünyaya bulaştırma *** Dedim belki de bir yutkunma yeriydi hayat O avlu, o dam, o çocukluk Dedim belki de bir yutkunma yeriydi dünya *** Bu kesmediğim şeyleri uzatıyorum sanmanızdaki uzun kusur Bu kalbinizin kenarındaki yavaşlık Cümlelerimi yarım Beni duman eden her neyse onun adına Bu nasıl mümkün ki Önce gözlerimden başladım ben konuşmaya Akşamını gördüm dünyanın Merak kuşku ve bekleme yerlerini Hayatın beni tahtaya çıkardığı bir sabah Kırıldı dünya soğuktur diye yazdığım o kalem, o ayna Gördüm Nereye gitsem ben dik, gölgem kamburdu bu dünyada Elim ayağım Sen gittin yağmurun sürdü sonra *** Hayat hep tuhaf bir yapışkanlıkla kaldı boynumda Dedim kırk sesle yıkansam da gitmez kalbimden sesin Ben dik, gölgem kambur, bu leke başka.
·
46 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.