"[...] ellerinize bırakıyorum kendimi. Yeter ki yüreğimin dibinde yatan o keskin, acıtıcı buzul yüzeye çıksın, katlanılır olsun. Uykudan göğsüme giren burguyu söküp atabilsem, ansızın avlanmasam. Bir deneseniz belki anlarsınız; yozlaşmış bir düzende yaşamanın bellibaşlı, adlı adınca bir hastalık olduğunu."
Sayfa 77Kitabı okudu
·
1 artı 1'leme
·63 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.