Ölümün işi başından aşkındı. Birinden ötekine koşuyordu çevik adımlarla, burda bir yara açıyor, şurda bir gözü söndürüyor, orda bir kol koparıyor, bir damarı yarıyor, bir yüzü kavuruyor, her haykırışı, her şarkıyı susturayım derken güçten düşüyordu giderek. Sonunda tükendi, yorgunluktan ölmek üzere senin omzuna yaslandı ölüm usulca, uyuyakaldı oracıkta.
Sayfa 43Kitabı okudu
·
50 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.