Bir gönlü tamir etmenin kaç arşında geçtiğini bilmeyenlere kaldı kelimeler, mağarasından çıkmayan dervişlerin sus orucu,bizi bize esir etti.
Ben şimdi bu kalbi,bu yüreği şimdi ben,hangi dağa aparayım?
Kime üfleteyim de yaramı,olsun merhemi.
Öldüm de güldüm de diyemiyor insan bu cesedi göz görünce,
Dağlanmamış her yara için bir dağ var memleketimde,harla beni, hiç olmazsa hakkıyla yolunda çağrılayım.
@Onurmucağlar