Ölüm denen şey sadece bu yolculuğun sonudur Mina…. Sonlanan sadece tasarımdır,yani o tasarımla deneyimlenebilecek olasılıkların en sonuncusudur. Bilinç iner bu araçtan;Mina olmayı deneyimleyemeden,yaşayamadan,tatsız deneyimlerle örülü bu yolculuktan ve bir sonraki seçimine ilerler. Bilinç sonsuzdur. Ölüm tüm diğer deneyimler gibi burada deneyimlenebilecek bir deneyim alternatifidir. Denenecek . Ben ölenim deneyimi. Deneyim o da uyan,gerçek değil. Denenecek. Her canlı ölümü tadacaktır denmiş bak,yaşayacaktır denmemiş neden? Çünkü gerçeğimiz için ölüm diye bir şey yoktur. Bilinç her an olur. Yolcu yolun sonunda araçtan iner ve kendi yoluna devam eder. Zaten kâinatın tamamında tezahür eden sayısız veçhesi ile her an,her saniye yolculuğuna devam etmektedir. Kurt olur,taş olur,kuş olur,Mina olur,koca bir kâinat olur ama bunların hepsi,bireysellik rüyasını yaşamak içindir. Ben şuyum. Ben buyum. Bu farklı “bir şey olma”deneyleri ile her parçada yeniden kendi muhteşemliğini deneyimlemek içindir. Bunu deneyimledikçe ,o muhteşemliğin her şeye ait olduğunu ve kendi gerçeğinin bu HER ŞEY olduğunu idrak içindir. Kâinatta var olan her bir şey ,her araca inen binen yolcu , ne varsa her şey bilinçtir. Bu anlamda bütün kâinat bilince hizmet eder,ama bütün kâinat dediğin de bilinçten başka bir şey değildir be yavrum. Hep kendinden kendinedir akış. Özetle her şey…Bir’dir…”
Sayfa 347
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.