Bütün dünya nüfusuna ezberletilmiş olan varak çerçeveli ve gösterişli bir tablo vardı. Ve o tabloda iyiler kötülerle ve cennet cehennemle savaşıyor du. Oysa bir savaş yoktu ve hiç olmamıştı. İyiyle kötünün kıyamet gününe kadar sürecek olan ölüm kalım savaşı insanlığın yediği en büyük kazıktı. Toplum düzeninin en kestirmeden sağlanması ve otoritenin daima ayakta kalması için atılması gerekmiş bir kazık... Mutlak iyiyle mutlak kötünün savaşı insanları birbirine kırdırmanın en basit yolu haline geldi. "Sizler iyi olansınız!" diyenler gidin "Benim için geberin!" demek istiyor, "Sizler cennete gidecek olanlarsınız!" diyenlerde "Gebertikleriniz cehenneme gidecek!" demek istiyordu. Dolayısıyla cennet ve cehennem, iyilik ve kötülük insan denilen varlığı ortadan ikiye yardı ve bir tarafın diyeriyle kanlı bıçaklı hale getirip bir aptala dönüştürdü.
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.