Gönderi

17.2.1918 - Ne olsa boşluk içindeyim. Şimdi, yatağımın yan duvarındaki halıya bakıp düşünüyorum: Evet, mevcudiyetimin sebebi nedir? Ne için yaşamalıyım? Neye yarıyorum? Ne olur, hissetmeden bir gece sönüversem..... Artık benim için tek kurtuluş çaresi: Ölüm. Biçarelerin meded ve teselli umdukları Pasiyan kağıtlarına ben de baktım; çıkan fal, bana, ölümümün yakın olduğunu müjdeledi. Sevinmek ihtimalim olsaydı sevinirdim...
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.