“Türkçedeki ‘okumak’ fiilinin Eski ve Orta Türkçedeki hâli ‘okı’ şeklindedir. ‘Okı’; ‘bir yazıyı meydana getiren harf ve işaretlere bakıp bunları çözümlemek veya seslendirmek’ manasından ziyade, ‘çağırmak, davet etmek’ anlamlarında da olduğu ve bu anlamların günümüze değin geldiği görünmektedir.
Bunun haricinde bir de ‘okul’ sözcüğümüz var tabii ki, ona da değineceğiz.
Hint-Avrupa dilinde yer alıp ‘tutmak’ manasına gelen ‘segh’ kökü, Yunancada ‘boş zaman’ anlamını içeren ‘skhole’ sözcüğüne dönüşmüş.
‘Schola’ hâli ise Latince olup, ‘bilgili konuşma, okul’ anlamlarına sahip olmuştur.
En nihayetinde ‘schola’ kelimesi Eski İngilizceye ‘scol’ şeklinde geçer ve ‘eğitim, öğrenim yeri’ manasına ulaşır ve sonrasında günümüzdeki ‘school’ hâlini alır.
‘Ecole’ sözcüğü de Fransızcada yer alır ve ‘okul’ demektir. Bizdeki ‘okul’ kelimesinin işte ‘ecole’ sözünden çağrışım yapılarak türetildiği söylenir.
Kısacası, ‘boş zaman’dan başlayıp, ‘her türlü eğitim ve öğretimin toplu olarak yapıldığı yer’ manasına kadar gelen ve bize de ilham veren school ve ecole sözcüklerinin güzel maceralar yaşadığı gözle görülen bir gerçektir.”