Bir yerde okumuştum; en sevdiğimiz insan bile öldüğü zaman onu unutma süresi 18 aymış. Evet evet 18 ay ne de kolay söylemesi değil mi? Ama bu en uzun süreymiş. Ne kadar da acı. Onsuz yapamam,yaşayamam dediklerimizi bile 18 ay sonra unutuyoruz. Acımız dinip hayatımıza devam ediyoruz. Hayatın ne kadar da boş olduğunu anlamak lazım. Ev,araba,iş güç sahibi olmak için çalışıyoruz ama hayatımızın sonunun geleceğinin bile farkına varamıyoruz. Çalışıp çabaladıklarımız bile 80 yılda yitip gidecek elimizden. Değer mi acaba bu dünya için çalıştığımıza? Sonuçta mezardakiler de aynısını yapmıştı.