“ Ştolts bir hayalperest değildi.Oblomov gibi fakat başka nedenlerle,o da aşırı tutkular aramıyordu.Ama istiyordu ki sevgileri sakin sakin akmaya başlamazdan önce kaynaktan fışkırarak çıksın,onu bir defa olsun kana kana içsinler,sonra ömürlerinin sonuna kadar bu mutluluk kaynağının nereden çıktığını bilerek yaşasınlar. “