Her zaman beni dışarıdaki tehlikelerden koruduğuna inandığım bir kabugum olmuştu. Beni mahvedecegini bildiğim kör acıları yaşamaktan hep korkmuştum ama bir yandan da o acıların daima benimle olduğunu, ruhumun bir köşesinde saklandığını hep bilmiştim. Yabancılar benim için her zaman kabugumun dışında dolaşan, kabuguma yara izler veren tehlikelerdi, hic bir zaman bir insanı kalbime tam olarak kabul edememistim çünkü incinmekten hep korkmuştum.
Sayfa 261 - Mahinev-- Dokuz YayinlariKitabı okudu
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.