"Kalbim, diyordu, âşık, 'kalbim ona aktı, onun kalbi bana mermer olsa da.' 'Onun eşiği,' diyordu, 'benim vatanım orasıdır, çünkü sevgili orada oturur.' İtiraz edenlere, 'Sakın gitme! Başından kork!' diyenlere, 'Vatan sevgisi imandandır,' hadisini okuyordu. 'Aklın fikrin varsa bu işten vazgeç!' diyenlere, 'Pervane gibi başını ortaya atma!' diyenlere, 'O sevgili seni kesmek için bıçak bilemekte,' diyenlere hiç aldırış etmedi. Kendi ayağıyla zindana gider gibi yürüdü. Önden bir çeken, arkadan bir iten vardı sanki. Gönlünün sultanına, gönüller sultanına doğru ilerliyordu."
Sayfa 124 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.