Eğer gerçek bir edebiyattan, sanattan ve güzellikten söz edilecekse, bunun kaynağını İslâm’da aramalıyız. Çünkü, evrensel sanatın da, güzelliğin de kaynağı İslâm’dır. “İslâm sanatının en belirgin özelliği, bu sanatın, ruhun mutlaka açılan penceresinin aydınlığında gelişmiş bir sanat olmasıdır. Bu sanatta kafa ve gönül, vahiy ve ilham gibi iki ilâhî ışığın aydınlığında buluşarak olağanüstü güzellikte sanat eserleri ortaya koymuştur. Bu sanatta fizik ötesi, hayatın bizzat içinde olduğunu mütemadiyen hissettirir. Kısaca İslâm sanatı hayatın metafiziğe ve metafiziğin de medeniyete bitişik olduğunun en somut göstergesidir.” (Turan Koç, İslam Estetiği, s. 19)
Bugün, Türkiye başta olmak üzere adı İslâm ülkesi olarak anılan ülkelerde İslâm’ın hiçbir güzelliğine rastlanmıyorsa bunun müsebbibi İslâm değil, İslâm’ı sahiplenmiş görünen ülkelerin insanlarıdır.
Arif Ay