Çok okuyup çok yazmak istemiyorum edebiyatın müzelere kaldığı bu zamanda. Çok materyal var, çok derinler ama gitmek istemiyorum, kendiminkiler bana yetiyor da artıyor bile. Kendimi gereksiz melankoliğe kaptırmak istemiyorum her ne kadar çekici gelsede. Bana yazın hayatına ihanet gibi geliyor. İnsan kendi ufuklarına sahip çıkmalı önce. Kendi şiirleriniz umudunda sabit durmalı, renkli olmak uğruna çıkmamalı yolundan, esprisini kaybetmeden. Gülmek için komedyenlere, ağlamak için arabeske para verme taraftarı değilim. Heyecan istiyorsa kendi maçlarına gitmeli insan. Ama seven kelimeler her zaman buluşmalı bir satırda. Hoş gerçi sensizlik hiç var olmayan bir edebi varlık. Sevgim aralardan hep sana akar gelen..
·
38 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.