Sönen güneş, her zamanki güneşti. Dağlar renkli, engin ve güzeldi. Bulutlar yer yer çöküyor, yer yer yükseliyordu. Dünya sayısız günlerinden birini daha yaşıyordu. Bu azametli âlemin içinde biz, bütün gürültülerimiz, boğuşmalarımızla ne kadar silik kalıyorduk…