İşte seksen yaşında bir sâil,
Yaşamış kâinatı görmeyerek.
Yaşamış, mevte olmamış kâil;
Yaşamak ayrı, görmek ayrı demek.
Mütehaşşid mezâhir-i zulümât:
Göz açıldıkça rûh perdelenir.
Acı bir levha şübhe yok ki hayât,
Görmemek en büyük tesellîdir.
Âh, ey pîr-i ser-sefîd-i hazîn,
Seni görmekle işte âmâcım
Yine birçok teessürâta... Sevin
Sen o zulmet-feza tecellîye;
İşte bak, ben de, ben de muhtâcım
Öyle bir perde-i tesellîye!