Bir varmış, bir yokmuş…
Gelen gitmek için, doğan ölmek içinmiş.
Vakit mum gibi erirmiş.
Gözler pişman olunmayacak bir güne açmak için kapatılırmış.
Nefret yara açarken, sevgi şifa dağıtırmış.
Güzel söz en güzel sermaye olurmuş.
Kötülüğün muvakkat kazancı, iyiliği geçemezmiş.
Asılda ve ebedde iyilik kazanacakmış.
Hem iyilik eden daha da güzelini bulurmuş.
Gönlünü derya edene umman ikram edilirmiş.
Bir verene bin verilir, bir adım gidene on adım gelinirmiş.
Dünya masalını en güzel şekilde tamamlayan ebedi yurdunda tahayyül edemeyeceği güzelliklere gark olurmuş.
Sabreden maksûdun en güzeline erermiş.
İnanıyor ve istiyoruz masalımızın mesûd bir nihâyeti olacak…
(Alıntı)
·
150 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.