“Kötü günler geçiriyorsun,” dedim. “Ama atlatırsın.”
“Şimdiye kadar atlatamadım,” dedin kahve fincanının içine. “Bizi, seni, birlikte yaşadığımız şeyleri özlüyorum.” Başını kaldırıp yüzüme baktın. “Ne zaman televizyonda rastlasam senin şovunu izliyorum. Ne zaman korksam seni düşünüyorum. Ne zaman üzülsem keşke gitmeseydim diye düşünüyorum.”
Sayfa 230 - Dex YayıneviKitabı okudu
·
17 artı 1'leme
·73 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.