İyilik
Bir başkasına yapıldığında insanı rahatlatan, insana “insan olduğunu”
hatırlatan; bir başkasından görüldüğünde, sevgini artıran, yüzünü güldüren
ve iyi insan olduğunda seni tamam eden, eksiğini kapatan, yücelten
bir kelime: iyilik.
İyiliğin anlamını hızla kaybediyoruz. Kalp meselesidir iyilik. Oysa o da artık akla teslim edilir oldu. Modem hayat parmağını yüzümüze sallaya sallaya şunu söylüyor: Bu kadar iyi olma. Bu kadar iyi olmak iyi bir şey değil. İyi olursan kullanırlar seni... İyilikten maraz doğar!”
Böyle bir yönlendirme meseleyi şuraya getiriyor.
İyi olduğuna inanan kişi diyor ki:
Ben hep iyiliğimden kaybediyorum, başıma ne geliyorsa iyi niyetimden geliyor.
Öyleyse ne yapalım?
Hep birlikte kötü mü olalım?
Böyle bir bakış açısı olabilir mi?
“İyilik” üzerimize düşendir. Kendimize bakıp arızalarımızı tespit edip, hedefler koyalım. “Ben bu noktada yanlışım ve bunu düzeltirsem daha iyi bir insan olabilirim. ” dediğimiz zaman üzerimize düşeni yapmış olacağız. İhtiyacı olana bakıp “ben onun ihtiyacını karşılayabilir, sıkıntısını giderebilirim ve ona bir iyilik yapabilirim” dediğimiz zaman üzerimize düşeni yapmış olacağız. İhtiyacımız olduğunda, “bana bir iyilik yapabilir misin?” dediğimizde karşımızdaki de üzerine düşeni yapmış olacak.
Fakat burada bile samimi olamıyoruz.
Birine yardım ettiğimizde, alenen anlatıyor, anlatıyor, gururla bahsediyoruz.
Ama birinden yardım gördüğümüzde bunu bir zayıflık, eksiklik, beceriksizlik olarak görüp saklıyoruz. Birinin bize yardım ettiğini söylemek ağır geliyor nedense. İlişkilerimizde hesap tutmayı öğrendik çünkü. Borçlu çıkmak istemiyoruz. İyiliğin hesabı tutulmaz oysa..
“İyi insan olmak için akıl gerekmez. Ve kötüler her daim akıllılardan çıkar.
Bırak biz saf olarak kalalım. ’’diyordu Fareler ve İnsanlar’da Steinbeck...
Öyle kalalım. Çünkü iyi olmak başka bir sıfat...
Güzel, akıllı, tatlı, yetenekli, yakışıklı ve diğer tüm sıfatlar kadar anlamlı ama daha kalıcı. Varsın, “iyilik kar etmiyor”, varsın “iyi niyetli olursun kaybedersin” desinler...
Dünyadaki tüm kötülüklere, fesat kalplere, çatık kaşlara, iyi niyeti harcayanlara, bizi iyilikten vazgeçirmeye çalışanlara inat, iyi olmak için uğraşalım.
O zaman baş yastığa rahat düşecek...
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.