Babalar çocuklara cami âdâbını anlatmalı. Namaz kılanları rahatsız etmeme noktasında onları ikaz etmeli. Fakat çocuk onlar, oynarlar, oynayacaklar. Biz de çocuktuk. Ahir ömründe namaza başlayan mü'minlerin, çocukların camide koşmalarını İslâm'a mugayir görmeleri ne kadar acıdır. Eğlence merkezlerine giden torunlarına münasib bir lisanla "dur!" diyemeyen dedelerin, babalarıyla camiye gelen çocukların sesinden rahatsız olmaları yarınlarımıza kurşun sıkmaktır. Kilisenin, çocukların kapısını açmamasından şikâyetçi olduğu bir zamanda câmide ki çocuk sesinden rahatsız olmak, onlara kaşları çatmak, parmak sallamak, "Burası büyüklerin mekânı" der gibi bakmak, bir oyun sırasında dağılan bir avize için çocuğun kalbini kırmak, bir cam parçasına bir çocuk feda etmek, bütün bunların üstüne, "Neden bu çocuğu câmiye getirdin?" dercesine dönüp babasına bakmak, bir cihetle, Allah Rasûlü'nün kapılarını sonuna kadar açtığı câmileri çocuklara kapatmak, diğer yönüyle ise nimet-i ilâhiye nankörlük etmektir. Onlar ekranlarından şehvet akan, sokağı muzahrafat kanalına dönen bir çağın çocukları. İslâm aleyhindeki binbir yalanı çöpe atarak camiye gelen çocukları görünce bize şükür namazı kılmak düşer.
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.