Yavru Ceylan ile tanıyıp çok sevdiğim yazarın okuduğum ikinci kitabı. Önce bunu okusam peşinden yeniden bir Szabo okumak istemezdim sanırım, biraz daha zayıf kalmış. Szabo okurken hissettiğim duyguyu bu kitapla birlikte hüzün olarak tanımladım.
Başında yine kim kimdi, ne okuyoruz karmaşasıyla başlıyoruz okumaya. Hatta ufak bir kağıda karakterleri ve aralarındaki bağı not ettim. Savaşın çirkin yüzünü yine duygu sömürüsü yapmadan gösteriyor. Savaşın aldıklarını, değiştirdiklerini çok sıradan çok günlük detaylarla gösteriyor bize. Hatta belki biraz çocukların gözünden...
Çok ağır bir kitap bu arada neden bilmiyorum okuması kolay olmadı. Sonlara doğru da konu tamamen dağıldı özellikle son bölümü hiç anlayamadım. Top oynayan çocuklar, Balint ile kahve içen Henriett, kitabın sonundaki minik kız... bunlar metaforsa bilen aydınlatsın.
Bir de sanırım Blanka'dan daha fazla söz etsin istedim kitabın sonuna geldiğimizde.
Kendi ülkesinin tarihini ve ülkesini harika anlatan bir yazar Szabo, kalkıp Budapeşte'yi gezmek, Tuna nehrini izlemek istedim okurken.
Iza'nın Şarkısı ve Kapı ile Szabo okumalarına devam etmeyi düşünüyorum.
Katalin SokağıMagda Szabo · Yapı Kredi Yayınları · 2022424 okunma
