Hümâ: Daha iyisi, bu semti İstanbul peyzajının şairinden dinleyelim: Ahiret öyle yakın seyredilen manzarada, O kadar komşu ki dünyaya duvar yok arada Geçer insan bir adım atsa birinden birine, Kavuşur karşıda kaybettiği bir sevdiğine. Ne ledünni gecedir! Tâ ağaran vakte kadar, Bir mücevher gibi Sümbül Sinan'ın ruhu yanar. Fakat bu camiin bahçesi küçük bir Panthéon'dur: Sarmaşıklar, yazılar, taşlar, ağaçlar karışık, Hafız Osman gibi hattatla gömülmüş bir ışık, Bu mezarlıkta siyah toprağı aydınlatıyor, Belli, kabrinde o, bir nura sarılmış yatıyor.

Daha iyisi, bu semti İstanbul peyzajının şairinden dinleyelim: Ahiret öyle yakın seyredilen manzarada, O kadar komşu ki dünyaya duvar yok arada Geçer insan bir adım atsa birinden birine, Kavuşur karşıda kaybettiği bir sevdiğine. Ne ledünni gecedir! Tâ ağaran vakte kadar, Bir mücevher gibi Sümbül Sinan'ın ruhu yanar. Fakat bu camiin bahçesi küçük bir Panthéon'dur: Sarmaşıklar, yazılar, taşlar, ağaçlar karışık, Hafız Osman gibi hattatla gömülmüş bir ışık, Bu mezarlıkta siyah toprağı aydınlatıyor, Belli, kabrinde o, bir nura sarılmış yatıyor.

Sayfa 149

Beş Şehir Ahmet Hamdi Tanpınar

16 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hümâ